Ik loop door het huis en onderzoek alle kabels, liggen ze wel op de goed plek, en zijn ze wel echt nodig? Als ze overbodig zijn, probeer ik ze verwijderen. Helaas heb ik geen gereedschap, maar ga toch hard aan het werk. Ik zet mijn tanden erin, en na flink knagen zijn ze door. Helaas lukt dit niet bij dikke kabels, maar de kabels van de telefoon en koptelefoons zijn al klaar. Ik blijf mijn best doen om die overige troep ook te verwijderen, het is immers geen gezicht al die snoeren door het huis. Ook zitten er in schoenen vaak van die afschuwelijke veters, die zijn een makkie, die heb ik zo weg.
Ook met de verbouwing draag ik mijn steentje bij. Ik ruim de kwasten op, bewerk het behang, zorg ervoor dat er nieuwe vloerbedekking in de hal moet komen (en dat voor zo’n kleine verfvlek). De ladder is voor het baasje best gevaarlijk, ik zorg ervoor dat ik er veel op zit, da kan hij er tenminste niet op. Ook ruim ik de oude kranten op die op de vloer zijn gelegd, die horen daar toch niet. Ik dacht dat er was gespaard voor nieuwe vloerbedekking, nou ja, er is toch wel wat beters te koop als oude kranten. Dit zijn wat van mijn taken, zoals jullie zien heb ik het behoorlijk druk. Ja, ik ben in dit huis het manusje van alles, mijn naam is Maro. En ik ben, samen met Dante, een van de allerliefste Maine Coons. Dat zeggen mijn baasjes, dat mag ook wel met al dat werk wat ik voor die twee doe. Ik blijf mijn best doen, zodat ze niet kunnen zeggen dat ik niets doe voor mijn brood.
Ook Dante heeft zijn steentje bijgedragen, hij heeft die saaie gordijnen opgepimpt. En bij verbouwings-klusjes is hij beslist van de partij. Bij de renovatie van de flat controleren wij vanaf de vensterbank of de bouwvakkers die bouwlift wel goed gebruiken. Ook houden we toezicht op de galerij. Maar nu is er genoeg gekletst, we moeten echt aan het werk.
Dit verhaal van Maro is ontdekt door Dante.
Copyright © Thea Bekers 29-01-2012
